ಪಾಪಿ ದುನಿಯಾ:

ನನ್ನವರು ನನ್ನವರೆಂಬ ಭಾವವಿಹುದು ಮನದಲ್ಲಿ
ತನ್ನದೊಂದಾದರೆ ಸಾಕು ಎನ್ನುವ ಮನುಜರಿಲ್ಲಿ,
ಯಾರಿಗೆ ಯಾರಿಲ್ಲ ಈ ಜಗದಲಿ
ನನ್ನವರಾರಿಲ್ಲ ಈ ಪಾಪಿ ಲೋಕದಲಿ.

ದ್ವೇಷ ಅಸೂಯೆಗಳೊಂದೆ ತುಂಬಿಹುದು
ನೋವಿನಾ ಕೂಗು ಯಾರಿಗಿಲ್ಲಿ ಕೇಳದು,
ಅತ್ಯಾಚಾರ ಅನಾಚಾರಗಳು ನಡೆಯುತಿದು
ನೋಡಿಯೂ ಜನರ ಕಣ್ಣು ಕುರುಡಾಗಿಹುದು.

ಮುಗಿಲ ಚುಂಬಿಸಿದೆ ಆಕ್ರಂದನ
ಮನದೊಡಲ ನೋವು ಹೊರಹೊಮ್ಮಿ.
ಕಾಮುಕರ ತಾಂಡವ ನರ್ತನ
ಬಲಿಯಾಗುತಿದೆ ಜೀವ ರಕ್ತ ಚಿಮ್ಮಿ.

ಕಷ್ಟದಲಿ ಹೆಗಲಿಗೆ ಹೆಗಲಾಗಿ
ಕಂಬನಿಯ ಒರೆಸುವ ಶಕ್ತಿ ಯಾರಿಗಿಲ್ಲ,
ನೋವಿನಲಿ ಪಾಲುದಾರರಾಗಿ
ಆಸರೆಯಾಗುವ ಸಂಯಮವಿಲ್ಲ.

ಲೋಕದ ವ್ಯಥೆಯ ಮೂಲೆ ಗುಂಪಾಗಿಸಿ
ಮೌನಕೆ ಶರಣಾಗಿದೆಯಿಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರ ಮನ,
ನೋವ ಕಂಬನಿಯನ್ನೆಲ್ಲ ಉದರದೊಳಿರಿಸಿ
ನಗುವ ಮುಖವಾಡ ಧರಿಸಿ ನಡೆದರೆ ಜೀವನ.

ಯಾರಿಗೆ ಯಾರಿಲ್ಲ ಈ ಜಗದಲಿ
ನನ್ನವರಾರಿಲ್ಲ ಈ ಪಾಪಿ ಲೋಕದಲಿ...